10
‘Had ik jullie al eens verteld dat varkens veel op mensen
lijken?’ gaat de meester verder.
‘Dat is goed nieuws, meester,’ vindt Marnix. ‘Als uw neus
ooit nog eens kapot gaat, kunt u zo een nieuwe ophalen.’
De meester kijkt Marnix strak aan. ‘Goed nieuws inder-
daad, hè? Dat betekent dat als je nu je mond niet houdt, ik
je aflever bij een stal vol vriendinnetjes.’
Mark schiet in de lach. ‘Dat zou wel zielig zijn voor Marie-
ke!’
Marieke kleurt tot achter haar oren. Ze werpt Mark een
boze blik toe.
Als de klas weer stil is, gaat de meester verder. ‘Het hart
van een varken lijkt veel op dat van een mens. Ik begrijp dat
het jullie vreemd in de oren klinkt. Maar het is wel zo.Van-
morgen wil ik daarom met jullie een varkenshart bekijken.’
‘Wat?!’ gilt Christine door de klas.
‘Ieks,’ roept Erik.
‘Een hartige voetbal,’ lacht Marnix.
‘Vrijwilligers om uit te pakken?’ vraagt de meester.
Mark kijkt nieuwsgierig om zich heen. Niemand steekt zijn
vinger op.
‘Dan zal ik voor held spelen,’ zegt de meester. ‘Komen jullie
allemaal om me heen staan. Als je op je stoel blijft zitten,
zie je niets.’
Groep acht dromt om de meester heen. Mark staat achter
Luuk. Als hij op zijn tenen staat, kan hij precies in de bak
kijken.
De meester pelt voorzichtig de folie open. ‘Mooi cadeaupa-
pier,’ grijnst Marnix.
‘Jij mag zo als eerste met het cadeau spelen,’ antwoordt de
meester.
Mark ziet dat Marnix zijn wenkbrauwen fronst. Eindelijk
