Leven en licht 2019

z o n d a g 6 j a n u a r i En de vrouw werd zwanger en baarde een zoon. exodus 2 : 2 V OOR vele ouders moet het geslacht van het kindje dat ze ver- wachten een verrassing blijven. Voor moeder Jochebed werd tegelijk met haar jongetje een grote zorg gebaard. Vanwege de eis van de wrede koning dat jongens onder het joodse volk geen recht van leven hadden. Wat een zorg voor de ouders van dat kind, later Mozes genoemd. Die spanning werd alleen maar vergroot door het feit dat de ouders in hun derde kind iets bijzonders hebben gezien. Liever gezegd: ze mochten geloven dat de Heere wat met dit kind voor had. Dit kind was schoon voor God, zo staat er oorspronkelijk in Handelingen 7:20. God gaf dus een zorgenkind, vanwege het brute geweld van de farao, maar ook een beloftekind, een kind dat in Gods hand grote dingen zou doen. De vromen leefden, zoals nu, met een levende hoop op de levende God, Die verlossing had beloofd, reeds aan vader Abraham. Mag een moeder vragen aan de Heere of haar kind een plaats mag innemen in het Koninkrijk van God? Ja, dat mag. Zo laten we zien dat het niet zozeer gaat om de uitbreiding van ons gezin, maar om de uitbreiding van Gods Koninkrijk. Als de begeerte maar anders is dan die van de vrouw van Zebedeüs, Mattheüs 20:21, maar ons begeren als die van moeder Hanna uit 1 Samuël 1 mag wezen! Wat zijn de eerste jaren van ons leven belangrijk. Dat alle vaders en moeders dat zouden mogen beseffen. De doopbelofte herin- nert aan onze dure plicht. Het hart van mijn kind kan ik niet tot een nieuw hart maken, maar ik kan mijn kind zo vroeg als maar mogelijk is wijzen op de Heere, Die ons gemaakt heeft en recht op ons leven heeft. lezen: exodus 1:13-2:2 zingen: psalm 106:5