» Homepage
Sjanie
van Duinen
1946, overleden 1999
Dordrecht
Nee
Nee

Sjanie van Duinen werd op 29 januari 1946 in Dordrecht geboren en overleed op 30 april 1999.


Vanaf haar geboorte heeft Sjanie niet kunnen lopen. Hierdoor was het niet mogelijk om na de lagere school verder te leren, omdat ze met veel dingen geholpen moest worden. Wel heeft ze schriftelijke cursussen gevolgd. In de tijd dat ze thuis was, las ze erg veel boeken. Van jongensboeken hield ze niet, dus las ze meisjesboeken en romans zoals die van Lenie Saris, Sanne van Havelte en later ook de boeken van de VCL-serie. Het is niet bij lezen gebleven. Sjanie hield ook van tekenen. Verder verzorgde ze jarenlang een puzzelrubriek in een kerkblad, schreef ze veel brieven en volgde ze ondertussen een cursus algemene ontwikkeling. Daarnaast heeft ze een tijdlang thuiswerk gedaan voor een sociale werkplaats. Sjanie had werk genoeg, maar de kracht in haar handen werd in de loop van haar leven steeds minder.


Het werk moest ze opzeggen, het handwerken werd minder, en het schilderen ging ook steeds moeilijker. Dat was het moment waarop ze naar een andere hobby zocht, die van lieverlee haar werk geworden is. Ze ging schrijven.


Sjanies eerste boek Een Vader der wezen verscheen in 1975. Daarna volgden nog vele andere titels waaronder Marisca (1985), Mijn flinke Marinda (1989), Elske, waarheen? (1992) en Zo blijft het niet, Lizette! (1997). Verder schreef ze de Rianne-serie en de Wouter-boekjes.


Toen de kracht in haar handen weer minder werd en ze niet meer kon typen, ging ze haar boeken dicteren. Haar broer tikte de tekst uit.


In haar boeken probeerde Sjanie van Duinen het normale leven te schetsen. Een christelijk gezin staat meestal model. Haar opzet was om de kinderen op de Heere te wijzen.

Boeken

Boeken staan alfabetisch gesorteerd op auteursnaam.

Nieuwsbrief



    CAPTCHA code: