» Homepage
Diny
van Leeuwen-van Haaften
Geldermalsen
1957
Ravenswaaij
Ja
2
Leeuwen - van Haaften, G.W. van

‘Puzzels bedenken is nog leuker dan schrijven’


Het begon allemaal met het bedenken van bijbelse puzzels. Toen Diny van Leeuwen (1957) de vraag kreeg om een kinderboek te schrijven, leek haar dat heel leuk. Het schrijven duurt bij haar altijd een hele tijd, want ze houdt van spelen met taal.


Tekst: Leanne Monster


Heeft u een speciale opleiding gedaan om te kunnen schrijven?
Nee, hoor. Het ging vanzelf! Ik las altijd veel, hield een dagboek bij en schreef veel brieven. Het is ontzettend mooi om met taal bezig te zijn. Ik ben best precies: mijn boeken moeten ook met de taal helemaal kloppen. Schrijven doe ik alleen als dat gevraagd wordt. Of als ik zelf iets bijzonders meemaak. Het lukt me niet om zomaar te gaan schrijven. Het is erg leuk om te schrijven, omdat je dan helemaal weg bent in een ander wereldje. Lekker fantaseren en spelen met taal. 


Hoe bent u begonnen met schrijven?
Ik gaf les in Nederlands, Frans en godsdienst op een school in Kesteren. Toen ik een baby kreeg, stopte ik met werken. Ineens zat ik alleen thuis met een baby en ik verveelde me al snel. Daarom ging ik vanaf 1982 bijbelse puzzels bedenken en maken, die in boekjes uit werden gegeven. Toen de uitgever stopte, ging ik bij uitgeverij Den Hertog verder. Zo rolde ik dat wereldje in.


In  1989 kreeg ik de vraag van de Driestar of ik een boekje wilde schrijven. Dat was een deel in een serie voor kinderen die niet wilden lezen of dat moeilijk vonden. Dat werd Toch een tractor! Nu ziet dat er heel ouderwets uit, maar toen was het echt nieuw om zo’n serie te beginnen.


Na vijftien boeken dacht ik: Nu ga ik stoppen. Tijdens een fietstocht zagen we dat er een weg afgesloten was. Er was een ongeluk gebeurd met giftige stoffen in de verffabriek. Meteen kreeg ik een idee voor een nieuw boek: Gevaarlijk spel. Daarna verschenen nog een paar boeken. Nu denk ik: bij twintig boeken stop ik. Maar wie weet…


U schrijft nu alleen puzzelboeken en kinderboeken. Zou u ook voor jongeren of volwassenen willen schrijven?
Ja, vooral vóór jongeren en óver jongeren. Ik kom veel bijzondere, verdrietige, maar ook mooie verhalen tegen. Toch heb ik daar (nog) geen tijd voor. Ik zou geen roman willen schrijven, maar vooral over dingen die echt gebeurd zijn.  Door mijn columns in De Evangelist en korte verhalen in GezinsGids heb ik wel voor volwassenen en jongeren kunnen schrijven.


Hoe komt u op ideeën voor uw verhalen?
Het is altijd iets dat ik zelf meemaak. Het Rode Zakmes ontstond op de markt. De groenteman vertelde hoe de fiets van zijn zoon op school vernield was met een zakmes. Ik ben toen snel naar huis gefietst om dat op te schrijven en te fantaseren hoe dat gebeurd kon zijn. Spoorloos schreef ik toen een van de kinderen een speurtocht in de buurt hield. Een simpel idee, maar blijkbaar erg leuk. Want daar kreeg ik de EigenWijsPrijs voor in 2001. Kijk, daar hangt nog steeds de prijs: een fotoschilderij.


Wat is uw doel met schrijven?
Ik heb veel gewerkt met kinderen met leesproblemen. Die wilde ik heel graag aan het lezen krijgen, want lezen is belangrijk en ook goed voor je. Daarnaast schrijf ik als christelijke schrijver voor een christelijke uitgever. Dat mag best in je boeken naar voren komen, vind ik. Ook niet kerkelijke kinderen wil ik laten begrijpen waarom en hoe wij iets doen of laten. En de Naam van de Heere noemen als dat kan. Als het goed is, lees je door het hele verhaal heen dat er een bijbelse boodschap in zit.


Wilt u de lezers iets meegeven?
In mijn boeken probeer ik kinderen iets mee te geven over gedrag. Bijvoorbeeld over pesten. Ik maakte dat zelf mee op een basisschool waar ik werkte. Dat is zo gemeen! Ik hoop dat kinderen daarover na gaan denken. Ook schrijf ik weleens over gehandicapte kinderen. Dat is herkenbaar voor lezers die een broer of zus  met een beperking hebben. Of voor kinderen die zelf naar het speciaal onderwijs gaan. Ook over en voor hen wil ik graag schrijven.


Wat doet u nog meer naast schrijven?
Elke dag maak ik bijbelse puzzels. Dat kost soms veel tijd, maar het is zo waardevol om te doen. Ik maak ze voor Terdege, Kits, RD Puzzelboek en allerlei kerkbladen. Zo leer ik zelf ook veel van de Bijbel. Eigenlijk maak ik nog liever puzzels dan dat ik schrijf. Als ik een boek aan het schrijven was, zat ik daar helemaal in. Soms vergat ik de dingen die om me heen gebeurden. Dan brandden de aardappels aan. Of ik vergat bijna dat de kinderen uit school kwamen.


Daarnaast doe ik veel correctiewerk. Ik vind het altijd jammer als ik fouten tegenkom in een boek of artikel. Ik werkte ook mee aan een nieuwe taalmethode voor het onderwijs: Taalfontein. En aan de Herziene Statenvertaling. Daarnaast houd ik van fietsen en de natuur in gaan om te genieten. Ik speel graag piano of fluit en houd van zingen. Verder doe ik pastoraal werk onder jongeren.


Bent u nu bezig met het schrijven van een boek?
Ja, de eerste twee hoofdstukken van een kinderboek zijn af. Ze liggen ook al bij de uitgever. Het moet een spannend en origineel boek worden. Daar ben ik al een jaar mee bezig; het schiet niet zo erg op. Ik heb er ideeën genoeg voor, maar (nog) geen tijd.

Boeken

Boeken staan alfabetisch gesorteerd op auteursnaam.

Nieuwsbrief



    CAPTCHA code: