De eerste hervormers

11 staat hierin. We hopen dat de Heere Zijn Woord wil zegenen.’ Pierre en Jeanne liepen met de twee marskramers mee naar de weg. Pierre had nog steeds een vraag in zijn gedachten. ‘U praatte over de melk van het Woord,’ zei hij nieuwsgierig. ‘Wat is dat?’ ‘O, hoorde je ons daarover praten? Nou, luister: jullie lammetjes hebben die melk nodig om te groeien, anders gaan ze dood. De melk van Gods Woord is het woord van de Heere en dat staat in die kleine boekjes. Als we die lezen en de Heere zegent het, dan komen die woorden in ons hart en dan leven we ook. Dan leren we de Heere steeds meer kennen; dan groeien we daarin. Dan zal onze ziel nooit sterven.’ Pierre had een rimpel boven zijn neus. Dat was moeilijk om te begrijpen. Toen de mannen weg waren, rende hij meteen naar het veld om zijn vader te zoeken. Hij wilde hem alles vertellen. Nu was het avond. Het werk was klaar. Moeder had een kleine lamp aangestoken en midden op de tafel gezet. Ze zaten er al- lemaal omheen. Vader zou wat uit die boekjes proberen voor te lezen. Moeder had hem alles verteld, en ze wilde zo graag nog meer horen uit die boekjes. Pierre en Jeanne mochten ook nog een poosje luisteren. Het was fijn vader met zijn donkere stem die ernstige woorden te horen lezen, maar het was best moeilijk om ze te begrijpen, dacht Pierre. Nadat vader een poosje had gelezen, zuchtte moeder: ‘Ik kan het niet begrijpen. Als dit het Woord van God is, waarom horen we dat dan niet in de kerk? Als het waar is dat we de Heere Jezus met ons hart moeten leren kennen, waarom vertellen de priesters ons dat dan niet?’ Vader gaf geen antwoord, want hij wist het ook niet. ‘Waar zouden die mannen vandaan komen?’ vroeg moeder weer. ‘Ik heb over hen horen praten,’ zei vader. ‘Ze worden Waldenzen genoemd. In de stad Lyon woonde een rijke man, Peter Waldus, die veel van feesten en drinken hield, net als de meeste priesters. Maar er is iets gebeurd, en nu is hij helemaal anders. Hij heeft heel veel van zijn rijkdommen verkocht en weggegeven aan de