- 9 -
‘Mijn Bruidegom komt om mij te halen,’ mocht hij getuigen. ‘Dan ga ik op tot Gods altaren.
Tot God, mijn God, de bron van vreugd. Dan zal ik, juichend, stem en snaren ten roem van
Zijne goedheid paren. Die, na kortstondig ongeneugt, mij eindeloos verheugt.’
Voordat hij gaat sterven, wil hij nog iets vragen aan dominee Lamain. ‘Ik heb van de Heere twee
boodschappen gekregen, broeder. Maar ik kan die boodschappen niet meer overbrengen. Preken
gaat niet meer. Schrijven ook niet meer. En het einde van mijn leven is nabij. Nu draag ik het
aan u over.’
‘Wat bedoelt u daarmee, dominee Van Reenen? Wat voor boodschappen hebt u dan gekregen?’
vraagt dominee Lamain.
‘Wel, dat zal ik u zeggen,’ antwoordt Gods oude knecht. ‘Het duurt nog ongeveer vier maanden.
Dan is het oudejaarsdag. Op die avond moet u preken over Jakobus 5 vers 9: “Zie, de Rechter
staat voor de deur.” En de andere morgen, op nieuwjaarsdag, moet u preken over Mattheüs 25
vers 6: “Zie, de bruidegom komt.” Allebei de teksten spreken over de komst van de Heere met
Zijn oordeel. Hij zal de zonden van ons land gaan straffen.’
‘Dominee Van Reenen, ik hoop het te proberen,’ zegt dominee Lamain.
Kort daarna sterft de oude dominee. In zijn slaap heeft de Heere hem weggenomen. Nog de-
zelfde dag gaat dominee Lamain ernaartoe. Tijdens de begrafenis heeft hij de leiding.
In de maanden daarna denkt dominee Lamain steeds aan de vraag van zijn oude vriend. Hij wil
echt proberen om over die teksten te preken. Maar hoe dichterbij de jaarwisseling komt, hoe
moeilijker het wordt. Het lukt gewoon niet. Hij kan niet over deze teksten preken. En het jaar
daarna gaat het weer niet. En ... nog weer een jaar later denkt dominee Lamain er niet eens meer
aan. Hij preekt over heel andere gedeelten uit de Bijbel.
De laatste dagen van het jaar 1939 zijn aangebroken. Het is voor dominee Lamain een drukke
