9789033130557

13 ‘Peer, luister eens,’ zei zijn vader. Peer ging gewoon door met de vaatwasser inruimen. ‘Ik heb net opa uit Canada aan de telefoon gehad. Opa wordt te oud om het werk op de boerderij alleen te doen. Zoals je weet, heeft hij geen opvolger. En nu vraagt hij of ik...’ Peer keek uit het raam. Zijn keel voelde dik aan. Hij zag zijn vrienden, de mountainbikeroute in het bos, tante Wilma en ome Ben aan zich voorbijtrekken. Maar vooral moest hij aan zijn moeder denken. ‘...of wij op de boerderij komen wonen?’ Peer hapte naar adem. Ook al had hij zoiets verwacht, toch kwam de klap nog hard aan. ‘Wat denk je daarvan, Peer?’ ‘Een stom plan,’ zei Peer met schorre stem, maar hij zag aan het gezicht van zijn vader dat het besluit al was genomen. Hij had tranen voelen branden in zijn ogen en was snel naar boven gegaan. Zijn vader hoefde niet te zien dat hij jankte. Even later ging de klink van de deur naar beneden, maar Peer had de deur op slot gedaan. ‘Peer, doe eens open,’ zei zijn vader. Maar Peer was op bed gaan liggen met zijn oortjes in en de muziek op vol volume. Hij was niet eens boos omdat zijn vader terug naar Canada wilde, maar omdat hij niet eerlijk was. Het ging niet om de boerderij, maar het ging om die vrouw. Om Rachel. Hij hoefde geen andere moeder. Peer pakt een fles sinas uit de koelkast. De glazen zijn op. De vaatwasser is klaar, ziet hij. Dat is zijn werk, maar die ruimt hij zo wel uit. Daar heeft hij nu geen zin in. Hij klapt de laptop open en start het schietspel op dat hij de laat- ste tijd vaak speelt. Na mountainbiken is dat de beste manier om even aan niets anders te hoeven denken. Van zijn vader mag hij dit spel eigenlijk niet spelen, maar die is nu toch druk met andere