Auteur: Winkel, Joke van Prijs € 16,90

Lees hier het eerste hoofdstuk Koop dit boek

Elin heeft een leuke, gezellige vriendengroep. Haar klasgenoten vinden haar cool en de populairste jongen van de klas zit achter haar aan. Samen met haar vriendinnen verzint ze een actie zodat Jasmijn, ondanks haar geldproblemen, wel mee kan op schoolkamp.
En toch voelt Elin zich heel eenzaam. Want als je aan niemand kunt vertellen waar je écht mee worstelt, wat heb je er dan aan om het middelpunt van de klas te zijn?

Het is ook haar eigen schuld, weet Elin. Als ze niet zo nieuwsgierig was geweest om in haar moeders mailbox te kijken, had ze ook nooit geweten dat haar moeder zich hiermee bezighoudt. Wat moet ze nu doen? Als ze hierover praat, heeft dat veel gevolgen. Gevolgen die ze niet kan overzien. Maar is zwijgen wel een goed idee? De spanningen thuis lopen steeds meer op. En wie is eigenlijk de afzender van deze mails? Elin weet één ding zeker: ze zál erachter komen.

In het Reformatorisch Dagblad heeft een recensie gestaan over dit boek:

„Met een klap doet Elin de laptop dicht. Ze wil schreeuwen, met de deur slaan en zichzelf opsluiten in haar kamer.” Vanaf de eerste regels worden de lezers het leven van deze havo 3-leerling in getrokken. Uit nieuwsgierigheid heeft Elin in de mailbox van haar moeder gezocht en een mail gelezen die ze liever niet had gelezen. Deze ontdekking zorgt voor veel boosheid en verwarring bij Elin. Wanneer ze een repetitie van meneer Van der Ven, leraar geschiedenis, fotografeert en deelt met haar klasgenoten, wordt dit ontdekt. Als haar moeder haar aanspreekt op haar bedrog, kan Elin zich niet langer inhouden en schreeuwt: „Ik weet wie hier de bedrieger is. Kijk maar in de spiegel.” Dat haar moeder een geheime relatie heet, kan ze niet langer voor zich houden. Vanaf dat moment neemt haar moeder het in veel gevallen voor Elin op, in de hoop dat Elin tegen haar vader zal zwijgen: „Niemand heeft er iets aan als we erover praten.” 

Joke van Winkel kiest in dit boek niet voor een gemakkelijk thema: overspel in een christelijk gezin. Naast de pijn, de verwarring en het verdriet die dit veroorzaakt, laat ze treffend zien dat hierdoor ook achter het geloof in God vraagtekens kunnen komen te staan. Elin vindt haar moeder schijnheilig omdat ze wel twee keer op een zondag naar de kerk gaat. Hoe kan haar moeder zingen: „Welzalig zijn d’ oprechten van gemoed”? Elin gaat liever niet meer naar de kerk en de jeugdvereniging. Ook kan ze niet meer tegen de troetelnamen die haar moeder tegen haar vader zegt. Voor haar is het allemaal één groot toneelspel.

Van Winkel heeft zich goed ingeleefd in de gedachten en gevoelens van de hoofdpersoon. De sterk wisselende stemmingen van Elin zijn voor haarzelf en voor haar omgeving niet makkelijk. Vooral de docent geschiedenis moet het ontgelden. Uiteindelijk verbreekt Elin het zwijgen tegen een jonge lerares: „Mijn moeder ging vreemd. Misschien nog steeds wel.” Dan stelt ze haar moeder een ultimatum. 

Knap maakt de auteur duidelijk wat bedrog met mensen doet. Elin en haar moeder vinden het allebei moeilijk om hun bedrog te bekennen, maar tegelijkertijd voelen ze zich ongelukkig. Bedrog ontkennen of verzwijgen maakt het, zo blijkt uit het verhaal, alleen maar erger. De doelgroep (meiden vanaf 12 jaar) kan de boodschap van Van Winkel niet ontgaan: mensen zijn niet altijd te vertrouwen, maar de Heere wel. 

Heb jij dit boek gelezen? Vertel hier wat je ervan vond.

Het kan even duren voor je reactie zichtbaar is.