Dan zingen zij in God verblijd.indd

22 Bep van Dam was een ongetrouwde vrouw die het als haar taak zag om kinderen van God bij te staan. Jarenlang heeft zij gekerkt in de Gerefor- meerde Gemeente in Nederland van Alblasserdam. Daar was zij op een gegeven moment weggegaan. De laatste jaren van haar leven kerkte ze daar weer. In een kaart met een portret vanCorrie ten Boomhad zij deze beslissing aan haar familie meegedeeld. Bep van Dam was een vrouw die dicht bij de Heere leefde. Niet alleen oom Jo en tante Anna waren ervan overtuigd dat Ansje bij haar sterven een goede ruil had gedaan, maar ook Bep van Dam. Op de begrafenis van Ansje had oom Jo getuigd dat hij mocht weten dat zij nu juichte voorGods troon.Gehuild omhaar sterven had hij niet.Daar had tante Anna toch last van. Dat haar man zelfs bij het sterven van hun dochter Ansje niet had gehuild. Tante Anna liet haar tranen makkelijk de vrije loop, maar haar man had zij nooit zien huilen. Een aantal wekenna de begrafenis vanAnsje kwamtanteAnna opbezoek. Ook nu had zij iets te vertellen. Zij kwam van de begraafplaats. Daar aangekomen had zij oom Jo bij het graf vanAnsje gezien.Hij merkte niet dat zijn vrouw ook op de begraafplaats was gekomen. Hij stond bij het graf en huilde. Stil is tante Anna toen teruggegaan en in tranen kwam zij mijn moeder vertellen wat zij nu had meegemaakt. Naar het Vaderhuis Tante Anna is eerder dan oom Jo overleden. Opgenomen in het zieken- huis, kreeg zij de boodschap dat zij ongeneeslijk ziekwas. Zij was er niet door van streek. Toen de dokter dat haar in bijzijn van haar man vertelde, heeft zij geantwoord: ‘Dokter, dan wil ik zo gauw mogelijk naar huis, maar ik mag straks naar een huis dat ik nooit meer hoef te verlaten: het Vaderhuis van God. Christus heeft mijn schuld betaald en ik ben Zijn eigendom. Daarom heb ik niets te vrezen.’ In de jaren voordat oom Jo in ‘De Wijngaard’ werd opgenomen, ont- moette ik hemnamijn trouwen nog op de verjaardagen vanmijn ouders. Oom Jo en tante Anna waren altijd erg op mijn ouders gesteld geweest. Op die verjaardagen werd dan gezellig gepraat. Bij oom Jo kwam dan altijd wel op de een of andere wijze naar voren dat God hem genade had