7
- 1 -
‘Zo hé. Dit is echt mooi! Moet je die torens zien!’ Karlijn duwt
haar voorhoofd tegen het raam van het taxibusje. Thuis heeft
ze een paar keer door een reisgids gebladerd, zonder zich echt
een voorstelling van Barcelona te kunnen maken. Maar nu ze
de Sagrada Familia, de wereldberoemde kerk van Gaudi, in
het echt ziet, is ze vol bewondering. ‘Daar gaan we toch wel
naartoe?’
‘Zonder die kerk te hebben bezocht, mag je de stad niet eens
uit,’ merkt vader op, terwijl hij even zijn mobiel checkt. ‘We
moeten online kaartjes regelen, want volgens een collega van
mij staan er de hele dag lange rijen.’
‘Moet je die blauwe lucht zien.’ Moeder klinkt heel enthou-
siast. ‘En dan te bedenken dat het in Nederland echt herfst-
weer is.’
‘Dat was ook de belangrijkste reden voor mij om mee te gaan,’
zegt Bart. ‘Al die regen in Nederland ...’ Hij schudt zijn hoofd.
‘Dan lees ik liever mijn Engelse boeken op een terrasje.’
‘Ga jij echt voor school lezen in je vakantie?’ Karlijn kijkt haar
broer met grote ogen aan.
‘Ik doe niet liever.’ Bart lacht even. ‘Nee dus. Maar na de
vakantie heb ik mijn mondeling en ik heb er nog ... Nou ja, ik
moet er nog een paar lezen.’
‘Je wilde eigenlijk zeggen dat je er nog niks aan hebt gedaan,’
begrijpt vader. ‘Hoeveel boeken moet je lezen?’
‘Nog vijf in het Engels. En een paar in het Nederlands. Maar
ik heb van allemaal al een samenvatting.’ Hij grijnst. ‘Beetje
googlen en je hebt weer een boek gelezen.’
