9789033130359

18 Ike hielp hem om de mappen en ordners naar beneden te brengen. Buiten stonden enkele mensen te kijken. In het groepje herkende Alex mevrouw Strauss, de oude overbuurvrouw. Maar Alex gunde zich geen tijd voor een praatje met haar. Direct reed hij naar de bank. Hij wilde de inhoud van het kluisje weten. Daarna zou hij een aannemer bellen om het kelderraampje te laten vervangen. Bij de bank liep een medewerkster met hemmee. Een jonge vrouw met kort bruin haar. Via een brede trap liepen ze naar beneden. Ze passeerden een deur waar een bewaker stond en kwamen in een rechthoekige ruimte waar in de wanden honderden kluisjes zaten. In elk kluisdeurtje zaten twee sleutelgaten en een hendel. Ze stak bij nummer 46 haar sleutel in het ene sleutelgat en vroeg Alex zijn sleutel in het andere te steken. Daarna drukte ze de hendel omlaag en trok het deurtje open. In het lage rechthoekige gat bevond zich een bruine stalen bak die er precies in paste. De medewerkster schoof de bak uit het gat en gaf hem aan Alex. Ze wees naar een klein tafeltje en zei: ‘Ik laat u nu alleen. Als u klaar bent, kunt u mij roepen.’ Toen ze weg was, opende Alex het deksel. Hij aarzelde. Wat kon hij verwachten? Geld, sieraden, waardepapieren? Op een kartonnen map lag een stoffen zakje, afgesloten met een touwtje. Hij knoopte het touwtje los en schudde de inhoud voorzichtig op het tafeltje. Twee smalle gouden trouwringen en een gouden zakhorloge. On- bekende voorwerpen. Kennelijk voor zijn vader of moeder belang- rijk geweest. Van zijn grootouders misschien? Hij liet ze snel weer in het zakje glijden en knoopte het touwtje weer vast. Hij zou de sieraden thuis wel beter bekijken. Naast de map en het zakje zat er niets meer in de bak. Het was een grijze documentenmap met aan de hoeken elastiek om hem dicht te houden. Hij schoof de zwarte elastieken weg en bekeek de inhoud. Enkele getypte brieven en twee zwarte boekjes, paspoorten zo te zien. Verder een klein bruin boekje. Hij sloot de map en stopte het