11
lijks. Als we de tekst in Genesis 1 vers 26 goed lezen, zien we
een woord staan waaruit blijkt dat Iemand iets overlegt. De
HeereGod isopde zesde scheppingsdagaanhet voornaamste
werk toegekomen, namelijk het scheppen van de mens, het
kroonstuk van de schepping. De Heere had de mens ook met
één enkel woord kunnen scheppen. Calvijn zegt hierbij: ‘Hij
wilde de uitnemendheid van de mens doen uitkomen.’ Het is
dehoogsteeer vooronsalsmens: Godhoefdeernietoverna te
denkenhoeenmetwelkegestalteHijonszouscheppen.Hijzou
ietsgroots,ietsbijzondersmaken,opdatHijdeschoonheidvan
onzenatuurzoubenadrukken.Demenswaseenvoorbeeldvan
Gods wijsheid, rechtvaardigheid, heiligheid en goedheid. God
had geen raadgever nodig omdemens temaken. Integendeel,
Hij ging bij Zichzelf te rade.
Belangrijk is dat Hij, de Drie-enige God, de mens maakte naar
Zijn beeld en gelijkenis. Dit betekent dat Adam toen nog be-
gaafd was met rechte kennis. Alle hartstochten, de rede en al
zijn vermogens waren gezond en geregeld. Hij muntte uit in
allewaarheidenwasbekleedmetheiligheidengerechtigheid.
De Heere zegt er Zelf van: ‘Het was zeer goed.’
Geschapen naar Zijn Beeld
Dat de mens geschapen was naar Gods beeld en gelijkenis,
houdt onder meer in dat wij in een bijzondere relatie tot God
stonden. Wij waren Zijn vertegenwoordiger op aarde. Adam
wordt zelfs ‘zoon van God’ genoemd (Lukas 3:38). Wij stonden
in een open en afhankelijke verhouding tot God, en waren
geheel op Hem gericht. En God verlustigde Zich in Zijn schep-
sel. Ons lichaamis eenpronkstuk vanGodswijsheidenmacht.
