18
de andere woorden verstaan waarin aan de plaats en de
berg Sion of de tempel niet duidelijk wordt gedacht, zoals
hier in deze psalm, als de dichter zegt: Uit de diepte roep
ik, Heere, tot U. Immers, hij noemt God hier niet zonder
meer een God en Schepper van hemel en aarde, maar hij
bedoelt de God Die in Sion woont. Tot Zijn Woord en
belofte hadden ze toegang: Hij wilde hun offeranden en
geloften aannemen en hun gebeden verhoren.
Zo gaat David enkel en alleen onder de barmhartigheid en
in puur vertrouwen op de genade en de goedheid van God
voort, ook in de tijd toen de wet van Mozes nog helemaal
van kracht was. Hij vertrouwt alleen op de genade van de
God Die in Sion woont en Die gezegd had: Ik zal vijand-
schap zetten tussen u en de vrouw, en tussen uw zaad en
haar Zaad. Datzelve zal u de kop vermorzelen, en gij zult
het de verzenen vermorzelen. Dat woord heeft David voor
ogen. Wij kunnen immers God niet door onze gedachten
zoeken of aannemen. Want als wij dát konden, waartoe
zouden we dan het Woord van God nodig hebben? Waar-
toe zou God in de tijden van weleer voor Zich een bij-
zondere plaats hebben uitgekozen om Hem te gedenken?
Waartoe zou Hij anders nu in het Nieuwe Testament de
Heere Christus aan ons gegeven en geopenbaard hebben?
Kijk maar eens naar wat onze tegenstanders, de paus-
gezinden overkomt. Ze zeggen veel psalmen op als gebed,
ze bidden vaak het Onze Vader, vaak het Ave Maria, vaak
rozenkransen, enzovoort. Maar omdat ze het woord van
de Heere Christus verachten, ja, het krachtig tegenstaan,
